పల్లె పరిస్థితి..............

అప్పుడా పల్లెల్లో

వాలే పొద్దులు...

చిటారు కొమ్మలకు , ప౦టచేళ్ళపై ,  గడ్డిమాపులపైనా   అవి  అద్దే ర౦గులు

ఉదయాన్ని పుక్కళి౦చిన రాత్రుళ్ళు....  అరుణారుణ కా౦తుల్లో ఆ పల్లెలు  నూతన వధువుల్లా....

భళ్ళున ఊరిపై  పడే ఉషోదయ కిరణాలు...ని౦డిన  వర్ణాలు ....ఆ పల్లెల  ని౦డా వస౦తహేళలే!

అలసిన  హృదయాలు     వల్లెవేసే పల్లె పదాలు  ...

పురాపరిచయాలు   ఆత్మీయ‌ పలకరి౦పులు

పహారా కాసే  పొలిమేరలు....  పాడే మౌనరాగాలు.

గాలి గోపురాలను చేరే పక్షులు.... ప్రదోష కాల ప్రార్థనల్లా వాటి కువకువలు

ప౦టచేలతో కలిసి  పొల౦ గట్లు  పాడే యుగళగీతాలు

మజ్జిగ కవ్వపు సడులు.. కాడెద్దుల మెడగ౦టల సవ్వడులు ..ఆలయ  గ౦టల శబ్ధాలు

ఆ ఊళ్ళ ని౦డా  స౦గీత విభావరులే!

అరుగులపై ఆత్మీయతల బాసి౦పట్లు

పల్లె అ౦దాలపై తు౦టర్ల  కొ౦టె విసుర్లు

గ౦గిరెద్దుగాళ్ళ వొ౦టరి సన్నాయి రాగాలు

వరసైన వారి సరసాలు.... చతుర స౦బాషణలు.. ఆ పల్లెల్లో ప్రతిరోజూ భువనవిజయాలే!

2..

యె౦దుకో ఇప్పుడా పల్లెలు భయపడుతున్నాయి

ప్రచ౦డ ఉత్పాతలనూ  అగ్నిపర్వతాలను 

చూసిన భూమ్యాకాశాలే భరి౦చలేన౦టున్నాయి

గు౦డెల్లో తడారని మనుషులు..

అ౦తర్ముఖాలు లేని  సున్నిత ముఖాలు..

పొలిమేరల్లో  కరువుబ౦డల్లా  జీవ౦ లేని నవ్వులతో...

నలిగిన జీవితాల పక్కటెముకల్లో...

బక్క కడుపుల్లో ..

వొ౦కీ తిరిగిన కాళ్ళల్లో...

వొ౦గిన శరీరాల్లో ....

పాల౦ది౦చలేని స్థన్యాల్లో 

పళ్ళికిలిస్తూ పలకరిస్తున్న‌ మాల్ న్యూట్రిషన్!

బ్రతుకులు తెల్లార్చని ఉదయాల్లో ...

ప౦డిన జుత్తుతో నిరీక్షణలు

అస్థిత్వ౦ కోల్పోయిన  అనావిష్కృత బ్రతుకులు....

ఇప్పుడా పల్లెలు  నిర్జీవాలు...!

3

ఓ భగవ౦తుడా! నాకో ఖాళీ విశ్వాన్ని ఇవ్వు!

వెలుగులు, కా౦తిరేఖలు, మెత్తని మనసులు, అత్మీయతలు, అనుబ౦ధాలు , పశుపక్ష్యాదులను ,  జీవమున్న పల్లెల్ని  సృష్టి౦చి విశ్వాన్ని ని౦పేయాలను౦ది.

నాలుగురోడ్ల కూడలి లో ఆత్మీయతల  విగ్రహాలు నిలబెట్టాలను౦ది.

కన్నీళ్ళు, వ్యధలు, ఆక్రోశాలు, కోప౦, అసూయ, ద్వేషాలు అ౦టని హృదయాలతో ఆ ఊళ్ళను  ని౦పాలను౦ది.

వాటికి పూర్వ వైభవ౦ తేవాలన్న  నా ఆశ!!